'Gewoon, net als thuis'

Medewerker leefomgeving, niet iedereen kan zich daarbij direct iets voorstellen. Claudia Besselink (53) en Linda Mennegat (48) wel, want zij bekleden deze veelzijdige functie bij Verpleeghuis Herfstzon in Goor.  ‘We zorgen ervoor dat de huiskamers en appartementen netjes en schoon blijven, helpen de mensen bij de broodmaaltijd en bestellen de boodschappen. En we springen bij in de keuken. Eigenlijk net als thuis.’

 

De mensen voor wie ze dit werk doen zijn de bewoners van Herfstzon. Claudia, die al dertig jaar in dienst is, kan goed vergelijken met de tijd dat we nog van bejaardenhuizen spraken:  ‘De bewoners hebben een steeds zwaardere zorgvraag. We moeten nu bijvoorbeeld op andere dingen letten. Een tafel verplaatsen in een huiskamer kan al een hoop onrust geven. En de manier waarop je contact hebt met een bewoner is ook anders dan vroeger. Je hebt nu minder vaak uitgebreide gesprekken. In het begin moest ik daar aan wennen. Nu zeg ik bijvoorbeeld iets over een nieuwe blouse van een mevrouw of dat haar haar zo mooi zit. En dan straalt ze! Ook humor doet veel.’

 

Eau de cologne

Linda komt ook met een voorbeeld van het wat andersoortige contact: ‘Tijdens het ontbijt zag ik dat een bril van een bewoner vies was. Het schoot me te binnen dat mijn oma haar bril vroeger altijd schoonmaakte met iets van een bepaald merk, met “11” erin. Een mevrouw wist direct waarover ik het had: 4711 – eau de cologne! Ze had dat op haar kamer. Vervolgens hebben we de bril gepoetst en dat wilden andere bewoners ook. De geur die dat gaf bracht bij velen herinneringen terug.’

 

Ogen en oren van de zorg

Omdat de ‘medewerkers leefomgeving’ zo’n centrale rol spelen op de huiskamers, dienen ze ook als de oren en ogen van de zorgmedewerkers. Claudia: ‘Als je merkt dat iemand niet goed eet, geef je dat door. Goed signaleren is belangrijk, net als goed communiceren. Soms zegt de zorg dat wij bepaalde dingen haast beter in de gaten hebben dan zijzelf.’

 

Advocaatje met slagroom

De afwisseling in het werk vindt Linda het fijnst: ‘Het contact met de bewoners bij de maaltijden en als je op hun kamer bent, maar ook het helpen in de keuken vind ik leuk. Toen ik hier bijna twee jaar geleden begon, wilde ik alles en iedereen leren kennen. Dat kan ook in zo’n klein huis. Nu ken ik alle bewoners, heerlijk.’

Claudia vindt variatie voor de mensen zélf ook belangrijk. ‘In gewone weken verzorgen we één keer een snack, bijvoorbeeld een slaatje, een kroket of een ijsje. Ook bakken we geregeld een eitje. Als de zorg het vraagt, bestellen we pannenkoekenmeel. Rond speciale dagen zorgen we voor leuke servetjes op tafel, dat doe je thuis ook. En natuurlijk: af en toe een advocaatje met slagroom.’ Ze is ervan overtuigd dat ‘de kleine dingen het doen’. Lachend: ‘Net als in dat liedje van Saskia en Serge, die hier een paar jaar terug optraden.’

 

Vaste gezichten

Ook het schoonhouden van de kamers en gemeenschappelijke huiskamers doen de dames zonder tegenzin. ‘Sommige bewoners zijn tijdens dat huishoudelijke werk op hun kamer en dan ben je minder snel klaar dan wanneer iemand in die tijd op de huiskamer is. Mensen maken een praatje, dat hoort erbij. Wij zijn hier in huis vaste gezichten en ze vertellen veel aan ons.’

Linda vindt dat je bewoners zo min mogelijk moet laten merken dat je druk bent en eigenlijk verder moet. ‘Maar dat is wel eens lastig. Zeker in coronatijd, nu we meer schoonmaakwerk hebben dan anders. We nemen alle lichtknoppen, deurklinken enzovoort mee.’

 

Op elkaar aangewezen

In een klein verpleeghuis is iedereen op elkaar aangewezen, zo blijkt. Claudia: ‘Binnen ons team helpen we elkaar in drukke tijden, doen niet moeilijk bij invallen rond ziekte of vakantie. Wij ondersteunen de zorg, zij krijgen immers steeds meer taken. Ook hebben we te maken met de vrijwilligers die de koffie schenken of de Lekker Ett’n-maaltijden rondbrengen. En met de familie natuurlijk. Zij hielpen bijvoorbeeld een paar jaar geleden mee toen we met z’n allen de huiskamers een flinke beurt gaven.’ Linda: ‘We doen het samen voor de mensen. Als ’s morgens iemand niet op tijd uit bed is voor het ontbijt, komt de zorgcollega naar me toe om dat even uit te leggen. Dan geeft zijzelf die bewoner te eten als ik al weg ben.’

 

BHV-opleiding

Iets waar Linda ook blij van wordt bij Herfstzon is het opleidingsaanbod. ‘Binnenkort ga ik meedoen aan de opleiding bedrijfshulpverlening, zodat je precies weet wat je moet doen bij een ontruiming. Heel belangrijk, daar doe ik graag aan mee. Of ik een zorgopleiding overweeg? Dat weet ik nog niet, ik sluit het niet uit.’

Terug naar het overzicht